| Voor alle duidelijkheid: T’ai Chi, Taiji en Tai Chi zijn volledig hetzelfde. Daarnaast spreken sommigen ook nog over Taiji Quan of Tai Chi Chuan. Dit zijn 2 verschillende manieren om het Chinese woord/begrip weer te geven en er zullen nog wel andere westerse schrijfwijzen bestaan. Na verloop van tijd is het laatste woord ook nog weggelaten. Dus we spreken eigenlijk allemaal over hetzelfde: Tai Chi.
Wel kent Tai Chi vier heel bekende stijlen. Chen-stijlDe Chen-stijl is de oudste van alle Tai Chi-stijlen. Deze stijl is ontwikkeld door Chen Wangting in het dorp Chenjiagou (Chen-dorp) in het hart van China rond het einde van de 16de eeuw. Het is een eerder martiale stijl die gekenmerkt wordt door de afwisseling van trage en explosieve bewegingen, lage standen en spiraalvormige interne bewegingen. Yang-stijlYang-stijl werd ontwikkeld door Yang Luchan (°1799), zijn familieleden en zijn leerlingen. Meneer Yang wijzigde wat hij in het Chen-dorp had geleerd en begon zijn eigen school in Beijing. Hij maakte de stijl zachter en ronder. Het is de meest beoefende stijl in zowel China als in het Westen. Wu-stijlWu Quanyou was de beste student van Yang. De Wu stijl die hij ontwikkelde is de meest compacte van alle Tai Chi stijlen. Om het verhaal nog iets ingewikkelder te maken bestaat er ook een tweede Wu Stijl, ontwikkeld door Wu Yuxiang. Die leerde zowel bij Yang als bij Chen en gaf les aan de Hao-familie. Daarom wordt deze stijl ook wel eens de Wu-Hao stijl genoemd. Sun-stijlDeze stijl is de jongste van alle Tai Chi stijlen. Sun Lutang (°1860 – +1933) was een expert in Kunf-Fu. Hij leerde pas op latere leeftijd Tai Chi van iemand van de Hao-familie. Hij was de eerste persoon die Tai Chi aan vrouwen leerde. Bij de Sun Stijl staat men duidelijk hoger waardoor het minder belastend is voor de gewrichten van de onderste ledematen. Het is duidelijk de zachtste van alle stijlen en wordt daarom vaak aangeraden aan mensen met gewrichtsklachten. Daarnaast heeft de Sun stijl verschillende raakpunten met Qigong. |
|
Dr. Paul Lam aan het woord: Ik beoefen regelmatig verschillende vormen van Tai Chi. Ik geniet van de verschillende stijlen en van de verschillende vormen en de 15 Tai Chi for Health-programma’s. Ze zijn allemaal verschillend en hebben een grote diepte. Ik moet toegeven dat de vormen in Chen-stijl extra spannend zijn. De Chen 36 vorm, de Chen 56 vorm en de 36 Chen zwaard vorm zijn het meest complex en fysiek veeleisend. Tai Chi for Energy (TCE) en TCE Deel II zijn samengesteld uit Sun- en Chen-bewegingen. Het zijn eenvoudigere programma’s, maar met heel veel diepgang. Tai Chi for Energy heeft drie bewegingen in Chen-stijl en drie bewegingen in Sun-stijl. Alle Tai Chi-vormen worden gekenmerkt door yin en yang. Dit zijn twee tegenpolen die met elkaar balanceren en elkaar harmoniseren. Door de yin en yang harmonie, ontwikkelt de Qi – de innerlijke levensenergie – zich. Qi circuleert door het lichaam en hoe sterker de Qi, hoe gezonder de persoon. Het activeren van Qi is het uiteindelijke doel van Tai Chi.
De manier waarop Tai Chi for Energy beide stijlen in balans brengt, zorgt voor bijna magische resultaten. Door dit TCE programma regelmatig te oefenen, worden mijn Chen- en Sun-vormen aanzienlijk beter. Hoe is dit te verklaren? Hoe meer ik deze vorm oefende, hoe meer diepte ik in deze vorm kreeg. Ik heb ontdekt dat de Chen-stijl, die krachtiger is, yang vertegenwoordigt en de zachtere Sun-stijl yin. Maar beide stijlen bevatten echter yang en yin in al hun vormen. Het mengen ervan is als het creëren van een dubbele helix van een spiraal. Jaar na jaar wordt mijn gevoel van de innerlijke kracht van TCE en TCE Deel II voelbaarder. Het is heerlijk om deze sets te oefenen. Je weet niet hoe je de complexiteit van deze yin en yang-concepten volledig kunt begrijpen, maar volg gewoon de eenvoudige principes en blijf de sets oefenen en de kracht zal naar je toe komen.
Ik wil dit heerlijke gevoel dat je krijgt van Tai Chi for Energy, met meer mensen delen.
|
 Yin-Yang Het symbool hierboven is vrij algemeen bekend, maar weinigen weten wat het echt betekent, behalve dat het iets te maken heeft met tegenstellingen of dualiteit. Een andere benadering is te beschrijven wat het niet is. Het is geen kracht of energie. Je kunt het niet zien, voelen, ademen of horen. Het heeft geen fysieke aanwezigheid, maar zoals de Chinezen zouden zeggen, het bestaat. Het is in wezen een filosofisch concept, een middel waarmee men de aard van het bestaan kan begrijpen zonder zijn toevlucht te hoeven nemen tot wetenschap of theoretische natuurkunde. Aan Yin en Yang denken in termen van tegenstellingen is misleidend. Het ene ding als tegengesteld aan het andere noemen, impliceert dat ze vast en onveranderlijk zijn, maar dat is in strijd met wat de segmenten binnen de cirkel tonen. Wat het symbool weergeeft is de totaliteit van het bestaan (de buitenste cirkel – tai chi, het grote ultieme in het taoïstische denken) waarbinnen alle dingen te allen tijde in een constante staat van toename verkeren (Yin – het donkere segment, tot Yang – het lichte segment ) gevolgd door afname (Yang naar Yin). De kleine cirkels in het midden van elk segment vertegenwoordigen het altijd aanwezige potentieel voor verandering, dat wat toeneemt, zal uiteindelijk afnemen en omgekeerd. Er zijn geen absolute waarden en daarom kunnen er ook geen tegenstellingen zijn – alleen maximale en minimale mogelijkheden. Het concept van Yin en Yang heeft zijn oorsprong in het oude China, ver terug in de tijd, en werd de basis van de klassieke Chinese wetenschap, religie, filosofie en geneeskunde. Het bekende symbool hierboven echter, is slechts een paar honderd jaar oud ! Deze figuur wordt Taijitu genoemd, de voorstelling van het concept Taiji / Tai Chi : “het allergrootste ultieme” of “kosmos”, uit de Tao-filosofie. In het taoïstische denken wordt het bestaan tot stand gebracht en in stand gehouden door de levensenergie chi of qi (niet de chi uit het concept Tai Chi!) en het in balans houden van deze energie kan worden bereikt door Yin en Yang te harmoniseren. Taijiquan / Tai Chi Ch’uan “grote ultieme vuist” is de krijgskunst die gebaseerd is op deze ideeën (wij korten deze naam echter af tot Tai Chi).
Yin-Yang in de beoefening van Taijiquan / Tai Chi Ch’uanOm de manier waarop Yin-Yang in Taijiquan wordt toegepast te begrijpen, moet een beoefenaar de vormen en de toepassingen die erachter liggen onderzoeken. De vormen en toepassingen hebben hun specifieke bedoeling en worden daarom op die juiste manier uitgevoerd. Het is binnen de vormen en toepassingen dat men zowel Yin-Yang als energie-uitwisseling het best in actie kan zien.  Yin-Yang tabel Yin / YangReactie / Actie De tabel geeft een overzicht van enkele kenmerken van Yin en Yang waarnaar in elke bepaalde Taijiquan-beweging kan worden gezocht. Dit zijn geen zuivere tegenstellingen, het is gewoon een lijst van relatieve kwaliteiten die kunnen worden waargenomen tijdens een gekozen beweging of houding. Het basisprincipe (zoals vermeld in deel 1) is dat Yin en Yang voor altijd veranderen, de een in de ander in een continue cyclus. Hieruit volgt dat de ene uiteindelijk zal worden overwonnen door de andere, simpelweg omdat alles wat toeneemt of uitbreidt (Yang) geen energie meer heeft en instort in zijn tegendeel (Yin). Daarom, terwijl Yang-energie Yin-energie kan overweldigen, kan Yin Yang overwinnen door toe te geven en Yang zichzelf te laten uitputten. Het is de manier van toegeven en de daarop volgende reactie waarop de taijiquan-vormen zich baseren.
Referenties:
Geschreven door Richard Howell (aangepaste versie) |
| Tijdens het oefenen van Tai Chi en Qi Gong is het de bedoeling dat de ruggengraat één mooie rechte middellijn aanneemt.
Maar al te vaak hebben we ons lichaam gedurende vele jaren onbewust verkeerd gebruikt, zodat de ruggengraat zelfs vervormd kan zijn. Daarom is het belangrijk om de nieuwe lichaamshouding voorzichtig toe te passen tot het lichaam zich op natuurlijke wijze heeft hersteld in een betere toestand. Hoe doen we dat?
Onze beenderen, spieren en bindweefsel zijn een hele structuur van verschillende onderling afhankelijke en verbonden punten. Het gebruik van “zachtheid/ontspanning om hardheid/spanning te overwinnen” is een therapeutische benadering die een langdurig effect zal hebben. Échte verbetering heeft tijd en regelmaat nodig. Het is heel belangrijk te weten hoe en wat te oefenen. Kwaliteit komt vóór kwantiteit: beter goed oefenen dan veel oefenen! Deze methode is heel anders dan de atletische benadering van “no pain, no gain” ( zonder pijn, geen vooruitgang ) en het steeds verder verleggen van de fysieke grenzen. Wat zo fijn is aan het zachte Qi Gong is dat na verloop van tijd de oefeningen steeds makkelijker uit te voeren zijn. Vertrouwen brengt dan meer stabiliteit en meer bewegingsmogelijkheid. Zo zullen we meer bereid zijn te blijven oefenen. Zachte Qi Gong is niet inspannend, maar stimulerend. We zullen ons beter voelen ná het oefenen dan er voor. “Het moeilijke is niet het harde werk en de toewijding bij het oefenen, maar wél geen voordeel halen uit onze inspanningen.” –Yang Zhenduo. |
Recente Reacties