Augustus 2021

Inleiding.

Tai Chi is een van de bekendste vechtsporten uit het oude China. Gebaseerd op het oeroude Qigong (oefeningen om de levensenergie te verzorgen) en krijgskunsttechnieken van duizenden jaren geleden, ontwikkelde Chen Wangting de Chen-stijl Tai Chi rond 1670. Deze stijl wordt gekenmerkt door contrasterende en complementaire bewegingen : langzaam en zacht versus snel en hard. Het bevat explosieve kracht en lage standen. Chen-stijl is moeilijker en fysiek veeleisender dan Sun–stijl; dus het is niet de beste stijl om mee te beginnen als je bijvoorbeeld artritis hebt.

Yang Lu-chan leerde eerst de Chen-stijl Tai Chi.  Later paste hij het programma aan met hogere posities, zachte en langzame bewegingen, waardoor het veel geschikter werd voor meer mensen: de Yang-stijl.

Vanuit de Yang- en Chen-stijl ontwikkelden zich andere belangrijke stijlen, waaronder Sun. Elk van deze stijlen heeft dezelfde essentiële principes, maar bevat ook verschillende kenmerken. Sun, de nieuwste stijl, is het meest geschikt voor mensen met artritis.

Basisprincipes.

Tai Chi, ook wel schaduwboksen genoemd, is een van de belangrijkste takken van de traditionele Chinese krijgskunsten. De naam is afgeleid van de filosofische term ‘Tai Chi’, waarvan de eerste bekende schriftelijke verwijzing meer dan 3000 jaar geleden in het Boek der Veranderingen verscheen tijdens de Zhou-dynastie (1100-1221 v.Chr.). In dit boek staat dat “in alle veranderingen Tai Chi bestaat, die de twee tegenstellingen in alles veroorzaakt.” Tai Chi betekent het ultieme van het ultieme, vaak gebruikt om de uitgestrektheid van het universum te beschrijven.

De essentiële principes van Tai Chi zijn gebaseerd op de oude Chinese filosofie van het taoïsme, die de nadruk legt op het natuurlijke evenwicht in alle dingen en de noodzaak om in spirituele en fysieke overeenstemming met de patronen van de natuur te leven. Volgens deze filosofie is alles samengesteld uit twee tegengestelde, maar volledig complementaire elementen van yin en yang, die werken in een relatie die in eeuwigdurende balans is. Tai Chi bestaat uit oefeningen die evenwichtig zijn tussen yin en yang, en daarom is het zo opmerkelijk effectief.

Yin en yang zijn elkaars tegenpolen en komen voor in alle dingen in het leven. In de natuur neigt alles naar een natuurlijke staat van harmonie. Evenzo zijn yin en yang altijd in totale balans. Begrippen als zacht, buigzaam, meegaand en vrouwelijk worden geassocieerd met yin, terwijl begrippen als hard, rigide en mannelijk worden geassocieerd met yang. Beide kanten vullen elkaar volledig aan en vormen samen een perfect geheel. Dingen die perfect in balans zijn en in harmonie zijn in vrede; in vrede zijn leidt natuurlijk tot een lang leven. Een perfect geharmoniseerd persoon zal deze balans en volledigheid tonen door zijn of haar rust en vrede van geest.

Chen-stijl.

Omstreeks 1670 ontwikkelde Chen Wangting verschillende Tai Chi-routines, waaronder de oude vorm (klassieke Chen-stijl) die vandaag de dag nog steeds wordt beoefend. Hij werd sterk beïnvloed door boksscholen, met name die van een beroemde generaal van het keizerlijke leger, Qi Jiguang. Deze generaal schreef een belangrijk leerboek over militaire training genaamd Boxing in 32 Forms. Misschien nog belangrijker, Chen Wangting assimileerde de oude filosofische technieken van Daoyin  en Tuina  in zijn krijgskunstroutines. Deze technieken, samen met het gebruik van helderheid van bewustzijn, ontwikkelden zich tot de beoefening van het Taoïsme. Daoyin is de geconcentreerde uitoefening van innerlijke kracht, terwijl Tuina een reeks diepe ademhalingsoefeningenis. Tuina heeft zich recentelijk ontwikkeld tot de populaire Qigong-oefeningen. Door het combineren van krijgskunstoefeningen, de beoefening van Daoyin en Tuina en Traditionele Chinese Geneeskunde, werd Tai Chi een compleet oefensysteem waarin de mentale concentratie, ademhaling en handelingen van de beoefenaar nauw met elkaar verbonden zijn. Het werd een ideale vorm van lichaamsbeweging voor alle aspecten van de gezondheidszorg.

Chen Style wordt gekenmerkt door de nadruk op spiraalkracht. De bewegingen zijn vergelijkbaar met andere vechtsporten. Langzameen zachte bewegingen vermengen zich met snelle en harde. Het wordt ook gekenmerkt door explosieve kracht en lage posities. Chen Style is rijk aan gevechtstechnieken die praktisch en effectief zijn, waardoor het meer geschikt is voor jongere mensen.

Yang-stijl.

Yang-stijl is het meest populair. Yang Lu-chan (1799-1872) creëerde deze stijl in het begin van de 19e eeuw. In zijn jeugd hield Yang van vechtsporten en studeerde hij bij vele beroemde meesters. Op een dag vocht hij met een beoefenaar van de Chen-stijl en werd hij verslagen. Hij was gefascineerd door de ongebruikelijke manier van zijn tegenstander: zijn zachte, kromme, maar krachtige bewegingen waren totaal anders dan de overwegend harde stijlen van krijgskunst in die tijd. Yang leerde de Chen-stijl verliet en reisde door China om de kunst te onderwijzen. Hij verwierf een grote reputatie en kreeg de naam ‘Yang the Invincible’. Yang ontwikkelde uiteindelijk zijn eigen stijl, die hij aan een groot aantal mensen leerde, waaronder leden van het keizerlijk hof. Yang-stijl wordt gekenmerkt door zachte, sierlijke en langzame bewegingen, die gemakkelijker te leren zijn en de gezondheid bevorderen. Yang-stijl is in de moderne tijd behoorlijk populair geworden.

Sun- stijl.

Sun-stijl is de jongste van de belangrijkste stijlen. Deze is gecreëerd door Sun Lu-tang (1861-1932). Sun was een bekende beoefenaar van krijgskunst voordat hij Tai Chi leerde. Hij ontwierp zijn eigen stijl die wordt gekenmerkt door behendige stappen. Telkens wanneer de ene voet naar voren of naar achteren beweegt, volgt de andere voet. Zijn bewegingen vloeien soepel als een rivier, en er is een krachtige invloed van Qigong-beoefening wanneer men van richting verandert. Sun-stijl heeft hoge posities, anders dan de Chen-stijl.

De unieke Qigong in Sun-stijl brengt grote innerlijke kracht, zoals water in de rivier waar, onder het kalme oppervlak, een immense kracht in de stroming schuilt. Deze kracht is effectief voor genezing en ontspanning. De hogere posities maken het voor oudere mensen gemakkelijker om te leren. De oefeningen zijn compact en vereisen geen grote ruimte om in te oefenen.

Alle Tai Chi for Health-programma’s van Dr.Lam bevatten bewegingen in Sun-stijl vanwege de werkzaamheid en veiligheid. De stroom van Qi-energie is een plezierig gevoel dat een beoefenaar van deze stijl sneller verwerft dan bij andere stijlen.

CONCLUSIE.

Naast de hierboven genoemde zijn er nog veel meer Tai Chi-stijlen en -vormen. De talrijke stijlen en vormen van Tai Chi kunnen overweldigend zijn voor zowel beginners als gevorderden. Lezers moeten de vele vormen zien als een kans om keuzes te maken.

Tai Chi is gemakkelijker te leren als u duidelijk weet waarom u het wilt beoefenen. Als u bijvoorbeeld Tai Chi alleen wilt leren vanwege de gezondheidsvoordelen (in plaats van zelfverdediging), is het deelnemen aan het  Tai Chi voor artritis-programma met de set van 12 bewegingen een eenvoudig begin.

In 2007 hebben al meer dan een miljoen mensen deze set met plezier geleerd en gezondheidsvoordelen behaald.

De toekomst.

Sinds de 19e eeuw hebben de Chinezen de immense gezondheidsvoordelen van Tai Chi begrepen en de populariteit is gestaag gegroeid. Tegenwoordig wordt Tai Chi in bijna alle uithoeken van de wereld beoefend. Het is een van de meest populaire “zachte” sporten van vandaag met meer dan 300 miljoen deelnemers. Omdat we langer leven dan onze voorouders, treffen chronische ziekten zoals artritis en diabetes ons vaker, waardoor de kwaliteit van ons leven afneemt. Lichaamsbeweging is essentieel  voor de preventie en behandeling van deze chronische ziekten. Onderzoeken hebben aangetoond dat Tai Chi beoefenen veel gezondheidsvoordelen oplevert.

De populariteit van Tai Chi zal nog een enorme sprong maken naarmate meer mensen het plezier en de voordelen ervan ervaren.