|
In een land, ver weg van hier, leefde een kunstschilder die door de jaren heen vrij beroemd was geworden. Op een dag kreeg hij bezoek van een rijk man, die graag geld uitgaf aan kunst en die wilde zien of zijn manier van schilderen hem beviel. De rijke heer bekeek de schilderijen en vond ze heel mooi. “Prachtig”, zo sprak hij, “uw schilderijen zien er eenvoudig uit maar toch perfect uitgevoerd. Ik zou graag eentje bestellen. Kan u mij een haan schilderen, zo één met mooi gekleurde veren en een golvende staart? Dat lijkt me niet al te moeilijk.” “Dat kan.” antwoordde de artiest, “Maar ik heb er wel wat tijd voor nodig.” “Ach zo?” reageerde de rijke man, “Wel, ik moet nu toch op handelsreis en kom over 12 maanden weer langs.” Na zijn reis kwam de rijke handelaar terug om zijn schilderij op te halen, maar de kunstenaar zei dat het nog niet klaar was. De rijke heer was teleurgesteld maar geduldig en zei dat hij zou terugkeren na nog eens 12 maanden. Daarna verscheen hij weer ten huize van de schilder, maar die verontschuldigde zich opnieuw, want het kunstwerk was nog steeds niet afgewerkt. Zijn opdrachtgever was geïrriteerd: “Mijn geduld is in feite al op, maar goed, ik kom over 12 maanden een laatste keer terug. Maar als het schilderij dan niet af is, dan kan u het vergeten en gaat de koop niet door.” Na die periode ging de rijke man terug langs bij de kunstschilder. Vol verwachting vroeg hij naar het schilderij, maar de artiest zei: “ Ik ben blij u te zien. Heb alstublieft wat geduld. Gaat u hier maar zitten in het tuinpaviljoen.” En hij plaatste ondertussen een blanco doek op de schildersezel. Verwonderd ging de heer zitten in een gemakkelijke zetel van het paviljoen en keek hoe de schilder zijn verf en penselen klaarmaakte. De artiest toog aan het werk en in 10 minuten tijd schilderde hij een prachtig, perfect portret van een mooie haan. De rijke man was stomverbaasd: “Wat is me dat nu? Ik heb zo lang gewacht, drie jaar lang, op mijn schilderij, en nu heeft u slechts 10 minuten nodig om dit kunstwerk te maken.” De kunstschilder glimlachte vermoeid en vroeg de heer om mee te komen naar zijn atelier. Daar, in de grote schilderstudio, viel de mond van de kunstkoper open van ontzag: aan de muren hingen honderden schetsen en doeken van hanen, allemaal pogingen om een perfect werk te kunnen schilderen. Eindelijk begreep de rijke man dat het helemaal niet gemakkelijk was om zulk perfect schilderij te maken, ook al leek het simpel van stijl. Hij betaalde de artiest goed, hing het schilderij thuis op een ereplaats en was er heel gelukkig mee.
Dit verhaal kunnen we vergelijken met het leerproces van Tai Chi. Mensen die het niet kennen en een demonstratie bijwonen, zien enkel “eenvoudige” bewegingen die gemakkelijk lijken. Beginners zeggen vaak: “Tai Chi ziet er leuk uit, niet te moeilijk, ik hoef dan niet veel te oefenen of me in te spannen.” Er zijn er die op dat niveau blijven steken en dat is oké voor hen. Maar hebt ook de zogenaamde Tai Chi-fanaten: zij willen er alle weldoende voordelen uithalen en proberen zich steeds te verbeteren. Maar dat is niet gemakkelijk! Op een gegeven moment denken ze: “Yes! We hebben het! Zo moet het!” maar het volgend moment is dat gevoel verdwenen en beginnen ze met goede moed opnieuw aan de oefening. Tai Chi goed beoefenen, is een langdurig leerproces met veel en hard werk. De schijnbaar eenvoudige bewegingen zijn het resultaat van langdurige inspanningen, er is geen eindpunt, er is altijd ruimte voor verbetering. |
